Ƙazantattun Mutane
1 Sai Ubangiji ya ce wa Musa,
2 “Ka umarci Isra’ilawa su fitar da kuturu, da mai ɗiga, da wanda ya ƙazantu ta wurin taɓa gawa, daga cikin zango.
3 Su fitar da mace ko namiji daga cikin zango, don kada su ƙazantar da zangonku inda nake zaune.”
4 Sai Isra’ilawa suka fitar da su daga cikin zango kamar yadda Ubangiji ya faɗa wa Musa. Haka mutanen Isra’ila suka yi.
Biyan Diyya saboda Ɓarna
5 Ubangiji kuma ya ba Musa
6 waɗannan ka’idodi domin Isra’ilawa. Idan wani ya aikata rashin gaskiya ga Ubangiji, ta wurin saɓa wa wani,
7 sai ya hurta zunubinsa, sa’an nan ya biya cikakkiyar diyyar abin da ƙarin humushin abin, ya ba mutumin da ya yi wa laifin.
8 Idan wanda ya yi wa laifin ya rasu, ba shi kuma da wani dangi na kusa wanda za a ba diyyar, sai a kai diyyar gaban Ubangiji domin firist, tare da ragon hadaya, don yin kafarar da za a yi masa.
9 Dukan sadakoki na tsarkakakkun abubuwa na Isra’ilawa waɗanda sukan kawo wa firist, za su zama nasa.
10 Kowane firist zai adana sadakokin da aka ba shi.
Matsalar Miji mai Kishi
11 Ubangiji kuma ya umarci Musa
12-14 ya faɗa wa Isra’ilawa waɗannan ka’idodi. Idan mutum yana shayin matarsa kan tana yi masa rashin aminci, har ta ƙazantar da kanta ta wurin kwana da wani mutum, amma mijin bai tabbatar ba, domin ta yi abin a asirce, ba kuwa mai shaida, ba a kuma kama ta tana cikin yi ba, ko kuma mijin ya yi shayinta ko da ba ta aikata irin wannan laifi ba,
15 duk da haka sai mutum ya kawo matarsa a gaban firist, ya kawo kuma hadayar da ake bukata, wato humushin garwar garin sha’ir, amma kada ya zuba mai ko kayan ƙanshi, gama hadaya ce domin kishi, domin a bayyana gaskiya a fili.
16 Sai firist ya kawo ta kusa, ya tsai da ita a gaban Ubangiji.
17 Ya ɗebo ruwa mai tsarki a cikin kasko, ya kuma ɗauki ƙurar ƙasar da take a alfarwa ta alkawari ya zuba a ruwan.
18 Sa’an nan firist zai kwance gashin kanta, ya sa hadaya ta gari don tunawa a hannuwanta, hadayar gari ce ta kishi. Ya riƙe ruwan nan mai ɗaci da yake kawo la’ana a hannunsa.
19 Sa’an nan zai sa ta ta yi rantsuwa, ya ce mata, “Idan wani mutum bai kwana da ke ba, to, bari ki kuɓuta daga la’anar da ruwan nan mai ɗaci zai kawo.
20 Amma idan kin kwana da wani mutum wanda ba mijinki ba ne,
21 bari Ubangiji ya sa sunanki ya la’antu cikin jama’arki, ya sa cinyarki ta shanye, cikinki kuma ya kumbure.
22 Bari ruwan nan ya shiga cikinki, ya sa cikinki ya kumbure, cinyarki kuma ta shanye.”
Sai matar ta amsa, ta ce, “Amin, amin, Ubangiji ya sa ya zama haka.”
23 Firist ɗin zai rubuta waɗannan la’anoni a cikin littafi sa’an nan ya wanke rubutun da ruwan nan mai ɗaci.
24 Ya sa matar ta shanye ruwa wanda yake kawo la’ana, sai ruwan ya shiga cikinta, ya zama la’ana mai ɗaci.
25 Firist kuma zai karɓi hadaya ta gari don kishi a hannun matar, ya kaɗa ta a gaban Ubangiji. Sa’an nan ya kai wurin bagade.
26 Sai ya ɗibi garin hadaya cike da tafin hannu don yin hadayar tunawa, ya ƙone shi a bisa bagaden, bayan wannan ya sa matar ta sha ruwan.
27 Bayan da ya sa ta ta sha ruwan, idan ta ƙazantar da kanta, ta kuwa ci amanar mijinta, ruwan nan mai kawo la’ana zai shiga cikinta ya zama la’ana mai ɗaci, cikinta zai kumbure, cinyarta ta shanye, matar kuwa za ta zama la’ananniya cikin jama’arta.
28 Amma idan matar ba ta ƙazantar da kanta ba, ita tsattsarka ce, za ta kuɓuta, har ta haifi ‘ya’ya.
29 Wannan ita ce dokar kishi idan mutum yana shayin matarsa, wai wani yana kwana da ita.
30 Matar kuwa za ta tsaya a gaban Ubangiji, firist kuwa zai yi da ita bisa ga wannan doka duka.
31 Mijin zai kuɓuta daga muguntar, amma matar za ta ɗauki muguntarta, idan ta yi laifin.